"Piszesz jak nauczyciel… i chyba Ci się to podoba" napisała mi dziś moja wielka nauczycielka i zarazem Żonka i coś w tym jest 🙂 Rzeczwiście zaczynam mądrzyć się ma potęgę i mieć z tego jeszcze wielką radość. Tak, to jest to co mi się podoba i to jest to co chcę robić. Patrząc na to wszystko i widząc ile jest do zrobienia i ile światła do zapalenia do po prostu nie da się nie robić, nie mówić i nie pisać. Mam Drogowskaz. Jak sobię pomyślę, jak bardzo ta domena, nazwa jest adekwatna do tego co robię to po prostu.. nic dodać nic ująć. Tylko działać i to z podniesoną głową, bo to co tu przekazuję jest…. dobre. Dobroczynne i wznoszące i myślę, że przynosi już coraz więcej dobrego. Tak, nauczanie, przekazywanie tego co wiem, co myślę, że powinno być, bo przecież nie wszystko z tego co tu piszę sam potrafię zastosować, choć bardzo chcę i choć wiem, że to jest dobre, że to jest to i to tak nie potrafię tego zastosować. Ale wiem, że to jest właściwe, że idę w dobrym kierunku. Widzę to i czuję i wierzę, że nie złądze i że wszystko będzie tak jak ma być. Bo czas Prawdy wreszcie nadszedł a ja ma przyjamność i wielki zaszczyt być jednym z tych którzy ją będą wprowadzać w życie. WIelowcieleniowa podróż i przygoda teraz będzie miała swój finał. Teraz się będzie działo. Już sie dzieję!
Pozdrawiam wszystkich gorąco i ślę samo dobre 🙂
