Świta mi tu nowy piękny czas. Nowa świadomośc tak pięknie się tu rozlewa zachwycając swoją doskonałością, pięknem, czarem i wielką Miłością. Jestem niesamowicie zauroczony nią i wdzięczny Temu, Który to wszystko stworzył. Jestem wdzięczny temu, że jestem Jedno z tym wszystkim. Z całym aktem stworzenia, że to wszystko jest, było i będzie moim udziałem. Że jedyne co muszę zrobić to się do tego dostroić, zharmonizować z tym. To nie jest dużo, a świadomość tego, że już się jest, że nie trzeba nic się uczyć czy robić tylko wystarczy SOBIE PRZYPOMNIEĆ robi wspaniałą robotę. Po prostu jestem.
Wszyscy jesteśmy i wszyscy się wspieramy i wznosimy na wzajem w tym tańcu ku ostatecznemu wyzwoleniu. Niesamowite jest to, jak radykalnie inne jest to nowe, od tego co obecnie widzimy i przeżywamy. To jest naprawdę tak duże i piękne, wolne i czyste, niewinne, dobre, życzliwe, że patrząc na to, co i jak obecnie widzimy ogarnia po prostu zdumienie. Jak mogło dojść do aż takiej rozłąki? Do aż takiego zapomnienia i zatracenia się w mroku i niewiedzy? Mrok i niewiedza to jedno. Ciemność znika, gdy światło wiedzy przebija się przez te mgliste zasłony. Jeszcze mgły spowijają i spowalniają ten rozbłysk ale wiatr świeżości, wiatr nowej wiedzy, nowego paradygmatu rozgoni te chmury i zaświeci Słońce. Słońce naszych Serc. Zaświeci blaskiem tysięcy ludzkich słońc!
Pięknie się będzie działo! :):)
Pozdrawiam wszystkich Słonecznie!! :):)
