Właśnie wróciliśmy z filmu, z czeskiego filmu "skup butelek" jakoś tak. Oczarowani recenzjami jaki to nie wspaniały film, że wybitne dzieło, że opowiada o człowieku, który na starość zmądrzał i przejrzał na oczy… kurna… na prawdę czeski film 😉 no miała być komedia a był taki…. filmik… jak to skwitował oglądający obok nas; czeska telenowela… ludzie szukają sensu w życiu i jakoś ciężko go odnaleść w tym świecie wypranym z szacunku i wszelkiej świętości… teraz liczy się seks i pieniadze a reszta…
Reszta jest milczeniem, w którym możemy się odnaleźć. Tak mi się pomyślało, że zdecydowanie za dużo mówimy, że nasze słowa nie mają żadnej wagi, wartości, że nie przywiązujemy do tego znaczenia. Nie przywiązujemy znaczenia do naszego życia i do wszystkiego co się jego dotyczy. To jest całość. Jak w jednym jesteś uważny i świadomy to we wszystkim jesteś i odwrotnie… Niestety większość jest raczej rozkojarzona, pozbawiona złudzeń, osadzona twardo w materialiźmie i przestająca marzyć. Umarli zanim się urodzili… W samotności i szacunku odnajdźmy samych siebie, odnajdźmy prawdę o nas. Odnajdźmy coś co warto szanować, kochać i do czego warto dążyć, dla czego warto żyć. Życie nasze jest generalnie pozbawione wartości i najsmutniejsze jest to, że ci co krzyczą o tej wartości robią najgorszą dla niej robotę. Po prostu ręce opadają i odechciewa się iść tą drogą, gdy widzi się takie rzeczy…. dobrze, że każdy może sam wszystko zrobić. Szkoda, że nie może korzystać ale dobrze, że może…. więc niech się dzieje.
Pozdrawiam 🙂
