Kartka papieru
Wyobraź sobie kartkę papieru. Gdy uważnie przyjrzymy się kartce papieru, na której wydrukowany jest ten tekst, ujrzymy chmurę. Bez chmury nie bylo by deszczu. Bez deszczu nie rosłyby drzewa. Gdyby nie bylo drzew, nie moglibyśmy wytwarzać papieru. Gdyby nie bylo chmury, nie było by tej kartki. Gdy jeszcze głębiej wejrzymy w kartke, zobaczymy w niej także światło słoneczne. Bez światła nie mógłby wyrosnąć las. Nic nie mogłoby wzrastać. Także i my. Papier i światło słońca wspołistnieją. Patrząc jeszcze uważniej, możemy zobaczyć drwala, który ściął drzewo i przywiózł do tartaku, by przetworzono je na papier. I widzimy zboże. Wiemy przecież, że drwal niemógłby żyć bez swojej codziennej porcji chleba. A zatem i zboże, z którego powstał chleb, jest w tej kartce. Jest w niej tez matka i ojciec drwala. Gdy patrzymy w ten sposób, zaczynamy rozumieć, że bez wszystkich tych elementów kartka papieru nie może istnieć. Wpatrując się jeszcze głębiej, dostrzegamy w niej także nas samych, ponieważ kartka jest cześcia naszego postrzegania. Jest w niej nasz umysł. Nie można wskazać niczego, czego by nie było w kartce: czas, przestrzeń, ziemia, deszcz, minerały, światło słońca, chmura, rzeka, ciepło. Wszystko ze sobą współistnieje. Ta kartka zawiera w sobie cały wszechświat. My także jesteśmy całym wszechświatem.
Na podstawie Thich Nhat Hanh "Serce zrozumienia" (Buddyjski Dom Wydawniczy)
